Bierproeven in Plzeň

“Ik wil dit jaar naar Plzeň.”
Aldus Eamon. Plzeň, de bakermat van het pils. Als echte bierliefhebber moet je daar natuurlijk een keer geweest zijn.

“Ok.”
Echt enthousiast was ik nog niet. Ik ben geen bierliefhebber, maar ik heb intussen wel de nodige brouwerijen gezien, meestal van buiten, vaak toevallig en soms wat minder toevallig op de route tijdens onze reizen. Als je een brouwerij gezien hebt, heb je ze allemaal gezien, tenminste dat vind ik. Eamon denkt er echter annders over en kan er geen genoeg van krijgen. Volgens hem is elke brouwerij anders, ze hebben allemaal hun eigen verhaal.

Plzeň, ok….. Het eerste wat ik deed, was googlen op afbeeldingen. En wat ik zag viel zeker niet tegen. Foto’s van een historische binnenstad kwamen te voorschijn. Dat sprak me wel aan. Dus, Plzeň.

Plzeň, de plek waar 4 rivieren samenkomen en 1 rivier vormen. Ergens in het jaar 1295 besloot Koning Wenceslaus II een nieuw Plzeň te bouwen, 10 km van het oude Plzeň vandaan. Door de ligging nabij twee belangrijke handelsroutes groeide Plzeň uit tot handelsstad. In de 16e eeuw was Plzeň al de 3e stad van Tjsechië met zo’n 3000 inwoners. Plzeň was voor even een keizerlijke stad toen keizer Rudolf II Praag ontvluchtte wegens de pest. Op het grote plein staat ook een pestzuil, een momunent als dank voor het einde van de pestepedimie.

Natuurlijk werd er ook begonnen met het brouwen van bier, na toestemming van Koning Wenceslaus II. De eerste brouwerij stamt uit 1307. Een paar eeuwen later was het gebrouwen bier nog geen hoogstandje. Het bier was zo slecht dat 36 vaten bier voor het stadhuis werden leeggegoten. Het roer werd omgegooid. Een nieuwe brouwerij werd gebouwd en hulptroepen werden ingeschakeld. Josef Groll uit Beieren brouwde op 5 oktober 1842 het eerste Pilsener Bier. Zijn eerste batch was niet helemaal wat hij in gedachten had, maar het werd een groot succes. Nu, 175 jaar later, wordt er nog steeds Pils gebrouwen volgens hetzelfde recept in dezelfde brouwerij, het een en ander is wel gemoderniseerd.

*Ons hotel lag op een steenworp afstand van Brouwerij Urquell.*

Behalve een rondleiding door Brouwerij Urquell heeft Plzeň nog meer te bieden. We hebben een hotel gekozen wat op een steenworp afstand van de brouwerij ligt, het hotel ligt er tegenover. Onze kamer biedt echter uitzicht op het oude centrum van Plzeň, hier en daar steekt een oude toren de lucht in. Van het hotel krijgen we een kleine plattegrond met wat bezienswaardigheden erop en een looproute door het historische stadscentrum met zijn kleurrijke huisjes.

Plzen - Meer dan een bierstad — De Sint-Bartholomeus Kathedraal

De Sint-Bartholomeus Kathedraal prijkt midden op het enorme plein Náměstí Republiky. Vroeger heette dit plein Velke Náměstí oftwel groot plein, wat zijn naam meer dan recht aan deed. Toen de stad gebouwd werd was dit een van de grootste pleinen van Europa. De toren van de Kathedraal mag zich nog steeds de hoogste kerktoren van Tsjechië noemen met zijn 102,6 meter. De bouw van de Kathedraal begon in de 13e eeuw en uiteindelijk in 1993 werd het een Kathedraal toen Plzeň een Bisdom werd. Een klim naar boven is zeker de moeite waard waarna je neerkijkt op een wirwar van rode daken en kleurrijke huisjes.

Te midden van de kleurrijke gebouwen springt één gebouw eruit. Met zijn somber uiterlijk en spijlen voor de ramen, doet het denken aan een gevangenis. Niets is minder waar, het is het stadhuis. Een grote brand legt 2/3 van de binnenstad in as, waarna het nieuwe stadhuis werd ontworpen door een italiaanse architect. Hoewel de gevel van het gebouw versierd is met sgraffito, heeft het geen vrolijk uiterlijk, in tegenstelling tot de andere vrolijk gekleurde en versierde gevels links en rechts van het stadhuis.

We lopen verder door de straten rondom het plein. Wat opvalt is dat de meeste gebouwen pasteltinten hebben. De straten zijn gevuld met maar een handje vol mensen, de miezerregen zal vast de boosdoener zijn voor de rust op straat. Als het harder gaat regenen, lopen we terug naar het hotel.

Eamon dompelt zich onder in de geschiedenis van bier tijdens een 100 minuten durende rondleiding door de brouwerij. Met uiteraard een blik bij de ketels en grote vaten gevuld met bier. Ook de kelders worden niet overgeslagen, deze strekken zich kilometers onder de brouwerij uit. Wouter en ik kunnen ons prima vermaken op de kamer.

Na de rondleiding is het tijd voor een hapje eten. Waar ga je eten als je in de bierstad bent? Bij een bierbrouwerij natuurlijk. Er zijn er meerdere te vinden in de binnenstad. Ons oog valt op de Beerfactory. Te midden van de bierketels in een grote, hoge ruimte met bakstenenmuren, kan Eamon zich te goed doen aan verschillende bieren die ze op de tap hebben. Allemaal ter plaatse gebrouwd. Dit is ook meteen onze eerste kennismaking met de Tsjechische keuken. Eamon gaat voor de varkensknie, Wouter houdt het veilig bij een bord friet, die speciaal voor hem gemaakt wordt, omdat het niet op de kaart staat. Ik ‘waag’ me aan de hamburger. Een geslaagde maaltijd en ook een paar van de geproefde biertjes vallen in de smaak bij Eamon. We besluiten om een toetje te nemen, omdat op dat moment de regen met bakken uit de lucht valt. En het blijkt geen verkeerde keuze te zijn. Het enige toetje op de kaart is Apfelstrudel met ijs en slagroom. Daar zeggen wij geen nee tegen, heerlijk!