Een rondje door Groot-Britannië en Ierland
Als je familie hebt in Engeland is een familiebezoek een goed excuus om er een meteen een weekje aan vast te plakken. Dit jaar hadden we ervoor gekozen om vanaf Wales de boot te pakken naar Ierland. Lange tijd heb ik gedacht dat Ierland niet leuk is, maar tijdens het zoeken naar leuke plekken, werd de lijst langer en langer. Wat was het moeilijk om te kiezen. Het werd een rondje Dublin, Wicklow Mountains, Kliffen van Moher en de Burren om te eindigen in Noord-Ierland bij de Giant’s Causeway. Belfast is niet ver van de Giant’s Causeway. Daar pakken we de ferry naar het zuiden van Schotland en is het nog een paar uur rijden naar de Lake District.
We beginnen onze reis altijd met een ontbijt bij Jill en Jonty, de oom en tante van Eamon, die vlakbij Hull wonen. Dit jaar maakten we rondje langs alle familieleden. Van Hull naar Wales via Solihull (Birmingham) om te lunchen bij Christopher en Nydia. En dan op de terugweg langs het Lake District voor een bezoek aan Grandma.
In Wales overnachten we altijd in de caravan van Simon. Gezellig met zijn allen in een groot bed onder een hele stapel met dekens. Dat is heerlijk slapen. Op een steenworp afstand is het bos van Simon. Hier kan je lekker door ronddwalen. Deze keer liet Simon ons de pas geplante bomen zien. Nu nog kleine sprieten, maar over een aantal jaar hopelijk echte bomen. Hoewel het koud en nat was, was het toch genieten bij Simon. De rust, het slapen in de caravan, geen internet, een perfecte plek om weer even op te laden.
Ierland en Noord-Ierland, waar legenden tot leven komen. Je struikelt over de oude kastelen en andere historische gebouwen in het adembenemede landschap. Bijvoorbeeld Rock of Cashel, voor meer dan 1000 jaar het symbool voor macht, de zetel van de koning. In Glendalough, de vallei van de twee meren, vind je een oud klooster middenin de Wicklow Mountains. Aan de Causeway Coast ligt Dunluce Castle, gebouwd op een klif, waar je aan weerszijden van het kasteel uitzicht op de steile basaltkliffen. Of wat dacht je van Kinbane Castle, gebouwd op een kalkstenen rots. Van het kasteel zelf is weinig meer over, maar wat een rust en de ligging is schitterend.
Ik snap wel waarom ze die kastelen bouwden aan de Causeway coast, wat en prachtige kust! Onze cottage lag op loopafstand van de Giant’s Causeway, dus konden we aan het eind van de dag als de meeste mensen al weg waren in alle rust langs de basaltzuilen lopen. De bizarre 6-hoekige stenen brengen de legende over de reus Finn McCool zo tot leven. Wie anders dan een reus kan deze basaltzuilen hier nier gelegd hebben…….
De Ierse reus Finn bouwde de Causeway om naar Schotland over te steken zodat hij korte metten kon maken met de Schotse reus Benandonner. Finn schok echter van de reusachtige Benandonner en vluchtte terug naar Ierland, achtervolgt door Benandonner. Vermomd als baby jaagde Finn zo Benandonner terug naar Schotland, die dacht dat de vader van de baby nog vele malen groter moest zijn. Benandonner vernielde op de vlucht het pad.
In Dublin bezochten we de Longroom in Trinity College. Ik als boekenwurm had ogen te kort in deze prachtige oude bibliotheek compleet met marmeren bustes van Plato, Newton, Socrates of andere genieën. Ik had hier wel uren kunnen blijven, oude kasten gevuld met boeken tot aan het plafond. En dan Belfast, voor mijn gevoel zo anders dan Dublin, misschien wat armoediger, misschien wat grauwer. Het is niet een stad waar ik snel nog een keer naar terug zou gaan.
Een bezoek aan Ierland is niet compleet zonder een bezoek aan de kliffen van Moher. Na een lange dag in de auto reden we even naar de haven van Doolin om een frisse neus te halen. We werden getrakteerd op de een fantastisch uitzicht op de Atlantische kust. De golven sloegen tegen de rotsen aan, overal lagen plassen met water tussen de rotsen. Wouter ging met natte voeten weg. We konden ook al een blik werpen op de meer dan 100 meter hoge kliffen van Moher. Van bovenaf lijkt het net of het land plotsklaps ophoudt, de afgrond gaat bijna loodrecht naar beneden.
Het vlakbij gelegen The Burren is ook zeker de moeite waard. Een desolaat Karst landschap vol met oude graven en forten, zoals Poulnabrone Dolmen, een 5000 jaar oude miniatuur hunebed, of het ring fort Caherconnell. Om het stenen fort van Cahercommaun te bezoeken, moesten we een half uurtje ploeteren over een onduidelijk pad. Soms was het pad helemaal verdwenen. Uiteindelijk kwamen we aan bij de ruïnes gelegen op een plateau met een wijds uitzicht over de Burren. In Schotland bezochten we Caerleverock Castle, praktisch op de weg naar het Lake District. Ook zo’n geweldig kasteel waar je bijna kan verdwalen in de wirwar aan gangen en kamers. De slotgracht om het kasteel maakte het plaatje af.
Foto’s
