Tsjechië, Slowakije en Oostenrijk

Met een volgeladen auto rijden we naar Gouda. Ik kan natuurlijk niet op vakantie gaan zonder eerst mijn pasgeboren neefje te zien. Samen met Jaap, Truus, Judith en Mickey struinen we door Gouda. We vermaken ons in de Legowinkel tot we naar het ziekenhuis mogen om kennis te maken met de kleine Chris. Pas aan het eind van de middag gaan we dan echt op vakantie: op naar Tsjechië. We zien wel hoe ver we komen vandaag. Zoals het een echte vakantie betaamt, eten we onderweg bij de McDonald’s. Daarna rijden we nog een paar uurtjes verder en stoppen in Frankfurt, waar ik onderweg een hotel heb geboekt.

Deze keer geen uitstapje in het centrum voor we na het ontbijt verder rijden. Onderweg is een stuk van de snelweg afgesloten dus nemen we een alternatieve route dwars door de kleine dorpjes van Beieren; een leuke afwisseling van de snelweg. Tegen de tijd dat we Tsjechië inrijden, begint het te regenen. Hopelijk is dat geen voorbode van de vakantie. In de middag komen we in Plzeň aan. We nemen onze intrek in het Vienna House, dat op een steenworp afstand ligt van de Pilsner Urquell Bierbrouwerij. We lopen eerst een rondje door het oude centrum van Plzeň voordat Eamon voor een rondleiding naar de bierbrouwerij gaat. Wouter en ik vermaken ons prima op de kamer dat uitzicht heeft op de ‘skyline’ van het oude centrum. ‘s Avonds eten we in een andere bierbrouwerij: de Beerfactory. Eamon waagt zich aan een Tsjechische specialiteit: varkensknie.

In de ochtend genieten we van een zeer uitgebreid ontbijt waarna we nog een rondje lopen door het rustige Plzeň. Wat een heerlijke en vooral rustige stad is het toch. En wat een groot verschil met Praag. Twee uur later rijden we deze drukke stad binnen. We zetten onze kleine tent op in een van de achtertuinen die dienstdoen als camping: autocamp Hájek. Het is de ideale plek voor een bezoek aan Praag; rustig gelegen en vlakbij de tram. De tram brengt ons in een half uurtje naar het centrum van Praag. De drukte komt op me af als we midden in het centrum uitstappen. Ik zie de bekende Karelsbrug al liggen. Wouter scoort meteen een aardappeltwister voor we ons de drukte in wagen. Door de mensenmassa lopen we naar de beroemde brug. Je kan over de hoofden lopen. Pas onderweg naar de Praagse Burcht wordt het in de straten wat rustiger. Hier bezoeken we de kerken en paleizen en genieten van het uitzicht over Praag.

Via een andere brug lopen we terug naar het oude plein met het Astronomisch Uurwerk. Het is een gezellig boel hier. Een man staat met een grote bellenblaas de kinderen, waaronder Wouter, te vermaken en ergens anders speelt een kleine band. Hoewel het nog steeds niet rustig is, is de drukte hier minder beklemmend. Wouter vermaakt zich in een grote speelgoedwinkel met glijbaan waar wij even kunnen zitten. Ongemerkt loop je toch wat af in een stad. Daarna eten we aan de overkant een pizza bij Vapiano’s, volgens Wouter de lekkerste pizza. Dan is het tijd om de tram terug te nemen en genieten we van de rust op de camping.

Eamon wil nog wat meer van Tsjechië zien, dus rijden we de volgende ochtend door naar het Boheems Paradijs. Hier vinden we een gezellige en groene camping met zwembad. We zijn er niet de enige Nederlanders, dus Wouter heeft al snel een vriendje. We blijven hier een aantal dagen, Wouter vindt het er geweldig. Hij vermaakt zich in het zwembad met zijn opblaaskrokodil en opblaasband. Wij vermaken ons voor de tent of ook in het zwembad. Het is heerlijk vertoeven op camping Český ráj met bar en een avondje varken aan het spit. Ook is er genoeg te zien in de omgeving. Zo bezoeken we de kleine stad Jičin, lopen we een rondje door de wonderlijke wereld van rotsstad Prachovské skály en bezoeken we kasteel Kost.

Dan laten we Tsjechië achter ons en rijden we door naar Slowakije. Onderweg stoppen we in Hořice zodat Eamon bier kan kopen bij Pivovar Ex. We rijden een groen en heuvelachtig Slowakije in. Bij de camping staan we voor een dichte deur, deze blijkt gesloten te zijn. Dus moeten we een stuk verder rijden voor een andere camping. Het wordt camping Belá Nižné Kamence. We zijn vlakbij de Strážovské Mountains waar we een mooie wandeling door de Súľovské skaly maken en de ruïnes van Súľovský hrad tegenkomen. Daarna bezoeken we hrad Strečno, het is een flinke klim naar boven. Het is een leuk kasteel, alleen is het jammer dat we er met een gids door het kasteel lopen die geen Engels spreekt. Dan duurt een rondleiding lang.

Vanwege de vele regen die verwacht wordt, verruilen we ’s avonds de tent voor een huisje op de camping. Zo hoeven we de tent niet af te breken als de regen met bakken uit de hemel komt. We eten in Vŕšky Mountain Brewery. Eamon laat pullen met bier aanrukken en Wouter geniet van een heerlijk stukje varkensvlees.

Het heeft inderdaad flink geregend en ook ‘s ochtends regent het nog even door. Als we door de Mala Fatra rijden, begint het op te klaren en maken we een tussenstop om de Šútovský waterval te bezoeken. Het is een wandeling van een klein uur door een mooi bos. Er zijn weinig tot geen andere mensen en we blijven lang bij de waterval hangen. Wouter houdt een fotosessie. Hij heeft het idee opgevat om een foto te maken zodat het net lijkt alsof de waterval uit een fles komt die hij aan het drinken is. We hebben de grootste lol om de juiste plek voor de foto te vinden en de perfecte foto te maken. Op de terugweg stoppen we bij Chata vodopad voor een kopje thee, een biertje en een ijsje.

’s Middags zetten we de tent op met uitzicht op de Hoge Tatra. De camping, Stará Lesná Rijo camping, is de drukste camping tot nu toe. In de avond halen we onze truien tevoorschijn aangezien het erg afkoelt. Na het ontbijt gaan we op weg naar Štrbské Pleso voor een wandeling door de bergen. Het idee is om daar een supermarkt te zoeken om lunch te kopen, maar het is er zo ongelooflijk druk en een parkeerplek zoeken is al een drama. Met veel geluk vinden we na lang rondrijden een parkeerplek vlakbij het startpunt van de wandeling. Wel betaald maar we hoeven tenminste geen uur te lopen om hier te komen. Helaas is er ook geen supermarkt in de buurt. Dus gaan we op pad met de crackers, koekjes en zak chips die we nog hebben.

Het is een mooie wandeling door het bos tot we bij de boomgrens komen. De Hoge Tatra is een ontzettend mooi gebergte. Het fantastische uitzicht maakt de klim naar boven makkelijker. Hoe hoger we komen, hoe minder mensen we voor ons op het pad hebben. Via de Skok waterval klimmen we naar het puntje van de berg. We komen een aantal meren tegen waar we even uitrusten. Het laatste stukje is letterlijk klimmen. Met behulp van een ijzeren ketting trekken we ons de laatste meters over de top van de berg. Ook Wouter lukt dit prima. Dan moeten we aan de andere kant naar de beneden. Na uiteindelijk 17 km zijn we weer terug bij de auto, een stuk verder dan we aanvankelijk van plan waren. Dus het laatste stuk was bikkelen.

De volgende dag verplaatsen we de tent naar Podlesok dat in het Slowaaks Paradijs, oftwel het Slovenský raj, ligt. Onze camping ligt midden in het groen met uitzicht op de Hoge Tatra. ’s Middags bezoeken we de Dobšinská Ice Cave. In de kou lopen we langs de vele ijsformaties. Daarna is het tijd voor spelletjes op de camping. Onze camping ligt vlak bij de Sucha Bela kloof. Vroeg in de ochtend, om de drukte voor te zijn, beginnen we aan onze klim- en klauterexpeditie door de kloof. We springen over smalle riviertjes, wandelen over houten bruggen en klimmen over rotsen. Halverwege de kloof moeten we een hele hoge ladder naast een waterval op klimmen. We moeten even wachten, maar gelukkig is de rij niet al te lang. Het is een steile en ietwat gladde klim naar boven over verschillende ladders. Ik ben blij als we alle drie weer veilig boven staan. Wouter vindt het geweldig. We hebben het steilste stuk gehad en komen alleen nog wat kleine ladders tegen. De wandeling door deze kloof is een heel avontuur. Boven rusten we in het zonnetje even uit voor we aan de wandeling door het bos terug naar de camping beginnen.

Via het mooi Spišský hrad rijden we naar de gezellig stad Košice. Ons hotel ligt vlakbij het oude centrum. We dwalen over de gezellig hoofdstaat. De ijsjes zijn hier zo goedkoop dat we meerdere keren een pitstop maken. Het is ook een warme dag. ’s Avonds eten we bij een Pivovar waarna we op een terrasje belanden voor een cocktail en een biertje. Na het ontbijt wandelen we nog een keertje door het centrum voor we richting Oostenrijk rijden.

Onderweg maken we een wandeling naar de ruïne Gýmeš hrad. Het is een wandeling van bijna een uur door een bos voor we op de heuvel uitkomen. Hier hebben we ook een fantastisch uitzicht op de omgeving. Het is een overwoekerde ruïne en leuk om door heen te struinen. Daarna rijden we door naar camping Pullman en zetten onze kleine tent op. Wouter neemt nog even een duik in het zwembad.

We kunnen Slowakije niet verlaten voor we de hoofdstad gezien hebben. Dus dwalen we de volgende ochtend door Bratislava. Het is een leuke stad, maar op de een of andere manier zijn we er snel uitgekeken. Wouter en ik scoren nog ergens een ijsje, lavendelijs hmmm, voor we terug naar de auto gaan. Op naar Oostenrijk! Snel zijn we al bij de grens, Eamon springt uit de auto voor een vignet en we kunnen weer verder.

De lucht betrekt steeds meer als we verder Oostenrijk inrijden en de temperatuur daalt ook. Op camping Wolfgangsee Birkenstrand vinden we een plekje vlakbij het meer. ’s Nachts gaat het regenen en pas in de middag klaart het weer op. Dus tijd voor boeken en spelletjes in de tent. Als het droog is, bezoeken we Sankt Gilgen, gelegen aan het meer, en het erg toeristische dorp St. Wolfgang im Salzkammergut. Het is een mooi dorpje alleen vind ik het dan weer jammer dat de meeste winkels souvenirwinkels zijn. Dus we blijven niet lang hangen.

De laatste dag van de vakantie gaan we naar Salzburg. Het blijft een leuke stad om door heen te lopen, ook al zijn we er een paar jaar geleden ook al geweest. We dwalen weer wat door het centrum en trotseren de klim naar het kasteel Hohensalzburg. Via de rustige staten lopen we richting de Augustiner Brau voor een biertje. Helaas is deze nog gesloten. Dus bezoeken we even de speeltuin en kijken vanaf de heuvel uit over Salzburg. Ik volg Wouter en Eamon de speeltuin uit en zie plotsklaps iets voor mijn voeten wegschieten. Het is een slang! Hier in Salzburg!? Dat had ik niet verwacht in een stad. Ik slaak een kreet van schrik en Wouter moet hard lachen als ik vertel dat er een slang voor mijn voeten wegschoot.

Op de terugweg naar de auto stoppen we bij bierbrouwerij Die Weisse voor de lunch. Eamon en ik gaan aan de lokale specialiteit, paddenstoelensoep, en Wouter neemt een bord pommes frites. Natuurlijk hoort er ook een toetje bij en in Oostenrijk is dat apfelstrudel. Na een bezoek aan de supermarkt voor een voorraad Mozartkugels rijden we weer terug naar de camping. Hoewel het niet echt zwemweer is, gaan Eamon en Wouter toch voor een duik in het meer. Ik kom niet verder dan mijn knieën. Ik vind het te koud. Na het eten lopen we met een kop thee terug naar het meer en zitten we op de houten vlonder te genieten van het uitzicht op de bergen en het meer.