Terug in de tijd in Gdansk

Pal voor onze camping stopt de tram die ons naar het centrum van Gdansk brengt. Het is een ritje van een half uur in een tram die steeds voller wordt. Wouter gaat op mijn schoot zitten zodat een vrouw met een grote boodschappentas naast me kan zitten. Zo hobbelen we langzaam richting het centrum. Vanuit de tram is er nog weinig te zien van de oude Hanzestad. Nu rijden we nog door een redelijk moderne, maar ietwat armoedige stad. Dat verandert als we in het centrum aankomen. Zodra we uit de tram stappen is het net of we even terug in de tijd zijn gegaan. Er is een overvloed aan oude gebouwen met en zonder torens. Als eerste staan we oog in oog met de Hoge Poort. Erachter ligt met mooie rode gebouw van het Amber Museum.

Voor we onder een oude poort met zijn rode bakstenen lopen, wil Wouter eerst wat te eten. Hij heeft een bakker gezien met hele grote croissants. We halen er eentje en lopen dan over de kinderkopjes het centrum in. Het smalle straatje leidt ons naar een grote, brede straat. Die steken we over om door nog een poort te lopen: de lichtgroene Gouden Poort. Dan staan we in het hart van Gdansk. Dit is Długi Targ oftewel de Langstraat en lang is deze straat zeker. Aan beide kanten rijzen de koopmanshuizen naast ons op. Ik kijk mijn ogen uit. Dat hier vroeger veel handel werd gedreven is duidelijk te zien aan de mooie en vooral hoge koopmanshuizen. Al die kleurrijke koopmanshuizen zijn voorzien van mooie gevels, de een nog rijkelijker versierd dan de ander. Ik voel me ineens ontzettend klein als we langs de huizen lopen. Amsterdam is er niets bij. Maar wat een pracht en praal zie ik om me heen. Wauw!

We slenteren door de straat en bekijken een paar van de vele winkeltjes. Langzaam komen we dichter bij de Lange Markt; een mooi plein waar de Neptunus Fontein staat. Het is hier ook verrassend groen. De hoge koopmanshuizen liggen hier en daar verscholen achter hoge bomen. Op de hoek van de Lange Markt pronkt het stadhuis, de toren ervan konden we al aan het begin van de Langstraat zien. Ook hier zie ik de ene na de andere prachtige gevel voorbijkomen. Aan het eind van de Lange Markt lopen we door een van de drie bogen van de Groene Poort en staan we ineens in de oude haven aan de Mottlau. Ook hier torenen de koopmanshuizen hoog boven je uit. Een stukje verder op ligt een oud houten schip aan de kade.

Via de Mariapoort komen we in wat misschien wel het mooiste straatje van Gdansk is: de Ulica Mariacka. De straat is een stuk smaller waardoor het knus aanvoelt. De terrasjes aan beide kanten en de mooie gevels maken het een gezellige plek. Ik probeer alles in me op te nemen, maar er is zoveel te zien. Voor ik het weet staan we alweer voor de Mariakerk. Voor een ander perspectief beklimmen we de hoge kerktoren. Het is een hele klim naar boven op een houten trap die via de muren omhoog slingert. Het is een brede toren, dus kijken we in het midden uit op een gapend gat. Zowel Wouter als ik voelen ons niet heel erg op ons gemak op deze trap. Het duurt even, maar dan kunnen we eindelijk over de rode daken van Gdansk uitkijken. Alle huizen die even ervoor nog zo groot leken, zijn nu ineens poppenhuisjes. Voor even voelen we ons een reus. Ook hierboven voelt Wouter zich niet heel fijn, dus ik kan maar even van het uitzicht genieten. Eamon blijft nog even als Wouter en ik alvast naar beneden gaan. Ik moet zeggen dat ik het ook fijn vind om weer met bede benen op de grond te staan.

Na de toren nemen we nog een kijkje in de kerk zelf. Het is een verrassend lichte kerk met veel ramen en witte muren. Ook het hele hoge plafond met zijn vele bogen, zorgen voor een ruimtelijk gevoel. Op de vloer liggen ontelbare grafstenen en midden in de kerk prijkt een groot orgel. Deze steekt met zijn donkere tinten heel erg af tegen de bijna smetteloze muren.

Vanaf de Mariakerk dwalen we een beetje door de minder drukke straten van Gdansk en komen we weer op de Langstraat terecht. Als we langs een snoepwinkel komen, wil Wouter natuurlijk even een kijkje nemen. Ze hebben er heel veel snoep in allerlei soorten en maten. Uiteindelijk komt hij helemaal blij met een groene kikker lolly weer de deur uit. Bij de Gouden Poort slaan we rechtsaf en even later sta ik mezelf te vergapen bij een prachtig, rood gebouw van het Groot Arsenaal dat is gebouwd naar Nederlands ontwerp. Uiteindelijk komen we weer uit op de kade. We vinden ergens een leuk restaurant. Het is tijd om een stukje taart te eten en om even uit te rusten, de voeten zijn behoorlijk moe. Vandaag is Mirjam jarig, dus onder het genot van een hapje en een drankje bellen we even naar huis.

We lopen nog een keer door mijn favoriete straatje Ulica Mariacka. Als we onder de Mariapoort doorlopen staan er een aantal muzikanten te spelen. De bekende tonen van Game of Thrones komen ons tegemoet. Heel even kan ik wegdromen op deze bijzondere plek. Inmiddels kunnen we bijna over de mensen lopen en besluiten we om wat meer uit het centrum te wandelen. Zo komen we langs de oude Markthal en de Hyacuntyhustoren. In een parkje lopen we tegen een marktje aan. Hier verkopen ze heel veel oude spullen. Eamon tikt er een hele oude camera op de kop en Wouter koopt een ruimteschip van lego in de stijl van Star Wars.

Inmiddels zijn we wel een beetje uitgewandeld. Dus lopen we nog een keer door de prachtige Langstraat en neem ik nog een keer al die fantastische koopmanshuizen in me op. Dan is het tijd om de tram terug naar de camping te nemen. Helaas gaat dat niet zonder slag of stoot. De tram stopt halverwege en blijkt niet meer verder te gaan. We waren net blij dat we even konden zitten en nu staan we weer te wachten op de volgende tram. Na een kwartier komt er eindelijk weer een tram aan en staan we even later weer voor de ingang van onze camping. Tijd om even met de voeten omhoog voor de tent te zitten en na te genieten van een prachtige stad.